Oyun ve oyuncaklar aracılığı ile çocukların kendilerini ve ihtiyaçlarını ifade etmelerine yoğunlaşan özel terapi türüne “oyun terapisi” denir.
Oyun terapisi, çocukların bilişsel ve sosyal becerilerini, duygu ve düşüncelerini oyun ile ortaya koymalarını amaçlar. Oyun terapisti ise çocuğun ortaya koyduğu oyun dünyasına onunla birlikte girerek, çocuğun oyun dilini konuşur. Terapi sürecinin sonunda çocukların yaşadıkları duygusal sıkıntıları gidermeleri ve sağlıklı gelişimlerine ulaşmaları hedeflenir.
Çocuklar kendi duyguları ve yaşadıkları olaylar hakkında yetişkinler gibi konuşamazlar. Aynı zamanda tecrübe ettikleri olayları yetişkinler gibi düşünerek anlamlı hale de getiremezler. Bu yüzden yetişkinler için uygulanan terapi şekilleri çocuklara uygulanamaz. Ancak çocuklar için oyun, kendilerini ve tecrübelerini ifade etmenin en doğal yoludur. Çocuklar, davranışlarını etkileyen kızgınlıklarını, korkularını, üzüntülerini, endişelerini, çaresizliklerini, hayal kırıklıklarını oyun oynayarak dışa vurur ve deneyimlerini oynayarak anlatırlar. Bu anlamda oyun terapisi, oyuncakları kullanarak konuşmanın ve yardıma ulaşmanın en kolay yolu haline gelir.
Oyun terapisi, 2.5 yaşından 12 yaşına kadar uygulanabilir. Oyun terapisinin ne sıklıkta ve kaç seans süreceği çocuğun problemine, terapiye uyumuna ve kullanılan oyun terapisi yaklaşımına göre değişir.
Oyun Terapisinin Tercih Edildiği Durumlar:
Boşanma sonrası adaptasyon zorlukları,
Kardeş kıskançlığı,
Travmalar ve istismar (fiziksel, duygusal, cinsel),
Yemek yeme/Uyku/Tuvalet problemleri,
Kaygılar ve korkular (fobiler ve tikler),
Saldırganlık,
Konuşma bozukluğu ve seçici konuşmazlık,
Aile yaşantısındaki değişiklikler (ölüm, taşınma vb.),
Evlatlık alınma durumları,
Okula başlama ve uyum sorunları (davranışsal problemler),
Ders çalışma ve okuma problemleri,
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite.
